PŁONKA MIŁOSZ

MIŁOSZ PŁONKA, rzeźbiarz, malarz i ilustrator.

Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych, państwowych oraz kościelnych w Polsce i za granicą. Współpracuje z galeriami: Art in House, Beskidzką Galerią Sztuki w Szczyrku – Bator Art Gallery, Klitką Atelier w Warszawie oraz Sculpture Network - Europejską platformą rzeźby współczesnej .

Artysta obecnie mieszka i tworzy w Warszawie, niemniej regularnie powraca w rodzinne strony w Beskidzie Małym, gdzie się urodził w 1969 r. i spędził młodość, również tam szukając inspiracji.

Tematyka rzeźb i obrazów Miłosza Płonki wywodzi się również ze sztuki Dalekiego Wschodu. Ten wpływ jest szczególnie widoczny w pracach powstałych podczas rocznego stypendium artysty w Indiach, które mają dla niego szczególne znaczenie: “Dwa Kamienie Buddy”, praca została nabyta przez Uniwersytet w Benaresie, “Budda kreacyjny 2000”, który zdobi dziedziniec „Oazy Orientalnej” Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie oraz  „Budda Niekonceptualny”, który znalazł swoje miejsce w galerii "Baśta T" w Komarnie na Słowacji.

Artysta jest absolwentem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem. W latach 1990-92 studiował na Wydziale Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, w pracowni rzeźby Alojzego Gryta. Studia kontynuował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni rzeźby prof. Adama Myjaka i prof. Jana Kucza, gdzie otrzymał dyplom z wyróżnieniem. Uzyskał również aneks do dyplomu w pracowni rysunku i malarstwa prof. Jacka Sienickiego.

Na twórczość artysty duży wpływ wywarły prace rzeźbiarzy: Jędrzeja Wowry, Edwarda Sutora, Antoniego Rząsy i Władysława Hasiora, z których twórczością spotkał się we wczesnym okresie zafascynowania sztuką.

Tematem większości prac rzeźbiarskich artysty jest człowiek. Realność jego postaci najczęściej bywa rozmyta, zamglona - celowo gubiona poprzez operowanie elementami geometrycznymi, załamaniami i deformacją. Rzeźbiarz poddaje wizerunek człowieka rozmaitym zabiegom artystycznym, wynikającym z wnikliwej analizy psychologicznej. Postacie bohaterów przedstawianych przez artystę nabierają wieloznaczności, stają się przedmiotem wielu możliwych interpretacji.

W malarstwie artysta uważa kolor za wartość autonomiczną. Jego abstrakcje, malowane z energią i radością, wibrują kolorami tęczy, wnosząc w monotonię życia elementy optymizmu i dynamiki oparte na pulsowaniu i przestrzennej grze form, światła i barw.  Inspiruje go również krajobraz, którego realistyczne jak i abstrakcyjne formy przenosi na płótno.

Jest wszechstronnym twórcą, dla którego rysunek jest również ważnym środkiem wyrazu. Rysuje portrety i krajobrazy za pomocą czarno-białych plam i linii.

Miłosz Płonka brał udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych, plastycznych performensach i plenerach w kraju i za granicą, m.in. w Isny Algau (Niemcy), Saint Henri, Gaanat (Francja), Bratislava, Kremnica (Słowacja) i Varanasi (Indie).